Sint Michael (29 september)
Sint Michaelsbrood |
In de maand september, de oogstmaand en het begin van de winter, begon bij de Germanen de Nieuwjaarsviering. De avonden werden langer en in de toenemende duisternis werd de invloed van de geesten van de overlevenden op hun nabestaanden steeds groter. Zij moesten gunstig gestemd worden, vooral in de oogsttijd. De feestelijke dodenmalen hadden dan ook een feestelijk karakter. De oorspronkelijk voorgeschreven brei werd langzamerhand vervangen door een cultusbrood, dat nog zeer lang onder de naam Sint Michaëlsbrood in de Germaanse streken heeft voortgeleefd. Het ging om een langwerpig brood voorzien van dwarsstrepen. Het is niet uitgesloten dat ook de fallusvorm nog een verwijzing is naar de oorspronkelijke vruchtbaarheidssymboliek.
Met de komst van het christendom werden in de septembermaand de oogstfeesten gehandhaafd. De herdenking van de overledenen werd echter verschoven naar Allerzielen op 2 november. Sint Michaël had tot taak de zielen van overledenen voor de rechterstoel van God te brengen.