De geschiedenis van beschuit
Suikerbakken
In ‘Tegenwoordige Staat van Wirdum’ beschreven door: Doeke Wijgers Hellema in 1823/1824 (gepubliceerd in de Stúdzjerûnte-rige II) wordt uitgebreid ingegaan op de viering van de geboorte van een kind. Rond 7 à 8 uur ’s avonds wordt er voor de gasten een uitgebreid kraammaal geserveerd, bestaat onder andere uit diverse bollen, beschuit, suiker, boter en kaas in overvloed. ‘Men eet smakelijk met elkander, waarbij de suikerbakken, dat is beschuit rijkelijk met suiker overstroomt, bij deze gelegenheid niet vergeten worden. Een ieder verzadigd zijnde, wordt de tafel afgenomen en rijkelijk van thee en koffij naar elks believen weder gedekt, eindelijk drinkt men weder rond, tot dat de vrienden en vriendinnen omstreeks 10, 11 à 12 uren, afscheid nemen en een ieder weder naar zijn huis keert.'
Beschuit met muisjes
Waarschijnlijk is dit een herinnering aan vroegere tijden, toen men het pasgeboren kind bestrooide met roggekorrels. Als een symbolische vruchtbaarheidszegening. Werd er een jongen geboren, dan at men beschuit met witte grofkorrelige muisjes en was er een meisje geboren, dan werden de beschuiten van een laagje fijne roze suikermuisjes.