Oogstgebruiken
Buitenland
Duitsland
In Westfalen bestond het eigenaardige gebruik op zo'n laatste schoof een uit hout gesneden, op een stok bevestigde haan te zetten.
Blijkbaar kende men ook in Vlaanderen een dergelijk gebruik want daar werd het binnenhalen van de laatste tarwe ‘de haan inhalen' genoemd.
De haan stond symbool voor het verdrijven van boze krachten. Daarmee werd dit dier tevens het symbool voor de vruchtbaarheid van het land.
Na afloop van het feestmaal dat de boer en zijn vrouw aan hun arbeiders hadden aangeboden, werd de houten haan op de gevel van de boerderij gespijkerd waar hij bleef hangen tot de volgende oogst.
Frankrijk
Bouquet de la moisson (oogstboeket)
Het bouquet de la moisson werd in Frankrijk vaak in de laatste schoof verstopt.
Bij Cherbourg in Normandië spreekt men van de gerbe fleurie, omdat de op de laatste wagen ingeplante dennenboom versierd was met linten en bloemen.
In het departement Cótes-du Nord (Bretagne) werd een lauriertak of groene tak van een eik in de laatste schoof (gerbe de la fiancée) verstopt en aan de boer overhandigd. Die tak werd vervolgens in huis bewaard tot men begon te dorsen.
Kruis van aren
In de streek van Rennes in Bretagne werden bij het begin van de oogst enkele aren in de vorm van een kruis gevlochten en aan de deur van de schuur bevestigd. Daar bleef het hangen tot het einde van het jaar. Bij het einde van de oogst nam men een groene tak die men in drie stukken brak en waaraan men de mooiste appelen vastbond.
Er werden ook wat bloemen aan bevestigd en dit boeket werd dan meegevoerd met de laatste oogstwagen.
Dit gebruik kende men ook in de streek van Montauban (Guyenne). Bij het begin van de oogst sneed de oudste man de eerste halmen af en maakte een boeket van aren,
buxustakken en kunstbloemen. Het uiteinde werd vastgebonden door rietstengels die in drie vertakkingen uitliepen.
Dit geheel werd overhandigd aan de heer des huizes die hem aan de schouw hing.
Bij het einde van de oogst gaven de arbeiders hem een ander boeket waarvan het uiteinde als steel dienst kon doen zodat het gemakkelijk op die mijt of schelf kon worden geplaatst (meule de blé) die het laatst gedorst werd.
Offeren van brood
De inwoners van Montigny waren verplicht zich jaarlijks op de feestdag van Sint- Marcus- Evangelist, processiegewijs naar de Sint Ursmaruskerk te Lobbes te begeven. Die tocht heette ban- kruisprocessie. Tweeënzeventig parochies uit de streek van Walcourt, Fleurus en Binche namen eraan deel. De pelgrims moesten een brood offeren: hierdoor ontstond de zekerheid dat ze van een goede gezondheid zouden genieten en dat de oogst zou meevallen. Het brood was rechtstreeks bestemd als voedsel voor de kloosterlingen van de abdij. Deze bankruisprocessie heeft ruim anderhalve eeuw standgehouden.
Op weg naar de dorsvloer
Een oud gebruik in La Palisse in de streek van Bourbon is de volgende: Aan de dennenboom die men op de laatste oogstwagen heeft geplant, worden enkele flessen wijn gehangen. In de top van de boom bengelt een mannetje uit deeg. Boom en broodventje worden naar het stadhuis gebracht en daar bewaard tot aan het einde van de wijnoogst. Dan komt het grote oogstdankfeest. De burgervader snijdt het ventje in stukken en verdeelt het onder het volk.
In de streek van Orléans wordt een lauriertak, met aren, bloemen en linten omhangen, op de laatste oogstwagen geplant en bevestigd aan de schuur. Soms maakt men de laatste schoof van elk graangewas extra dik (gerbe grosse) door er een lauriertak in
te stoppen waaraan halmen en kunstbloemen in kruisvorm bevestigd zijn. De lauriertak wordt van de laatste wagen gehaald en op de stapel garven (gerbier) geplant. Daar blijft hij staan tot alle graansoorten geoogst en binnengebracht zijn (Loire et Cher, Romorantin).
Ook in de departementen Yonne en Ain kent men de met kleurige linten, bloemen en halmen versierde lauriertak. In het dorp Orthèz in de buurt van Pau krijgt de laatste schoof een strooien kruis dat gekroond wordt. De boer plaatst het op de laatste wagen en plant er een eikentak naast die versierd is met linten en bloemen . De schoof met de tak blijft op de graanzolder tot hij bij het dorsen van het laatste koren op de dorsvloer terecht komt. Dan plant men de eikentak in het midden , bindt er een levende kalkoenhen aan vast die met de kop naar beneden hangt. Na het allerlaatste dorsen wordt het dier geslacht en opgegeten.
Polen
In Polen werd een kroon uit gevlochten stro op het hoofd gezet van een jonge maagd. Door de burgemeester werd een levende haan erboven op geplaatst.
Allen die aan de oogst hadden meegewerkt, trokken in processie door of rond het dorp. Kraaide de haan, dan werd dit beschouwd als een gunstig teken: ook de volgende oogst zou goed zijn.
Engeland
Boerensuikerbrood
Dit brood werd geserveerd na de oogst in Oxfordshire in Engeland waar het bekend stond als lardycake vanwege de grote hoeveelheid reuzel die er in werd gestopt.
Het was een dure cake omdat er tevens veel suiker in ging als ingrediënt en suiker was vóór 1850 duur.
In het onderstaande recept is de hoeveelheid reuzel aangepast naar moderne smaakwensen. U heeft een rechthoekige bakvorm nodig van 15 x 20 cm.
Het recept is gericht op 2 cakes in dit formaat.