IJs
Gazelle ijstransportfietsen
Toen Willem Kölling, postbeheerder te Dieren, in 1892 besloot in de fietshandel te gaan, verklaarde iedereen hem voor gek. Hij zag echter als één van de eersten de mogelijkheden van dit nieuwe vervoermiddel. En begon in die periode voorzichtig met het uit Engeland bestellen van welgeteld één fiets. In verband met de sterke groei van zijn handel zocht hij als snel de samenwerking met smid en haardenspecialist Rudolf Arentsen.
Reebok
De naam Gazelle werd door beide heren voor het eerst in 1902 gebruikt voor een fiets. In de zomer van dat jaar zag Willem Kölling, tijdens een wandeling door de bossen rond Dieren en Laag Soeren, plotseling een reebok oversteken. De snelheid en sierlijkheid waarmee het dier zich uit de voeten maakte, brachten hem op het idee de naam gazelle, een der snelste antilopensoorten, als merknaam voor zijn fietsen te gaan gebruiken.
240 gulden
Met de bouw van driewielers voor transport- en besteldoeleinden werd al vroeg begonnen, zo omstreeks 1915. Vooral in de jaren ’20 vertoonde de verkoop van onder andere ijscokarren een flinke ‘boost’.
Uit advertenties uit de jaren ’30 bleek dat de karren circa 240,- gulden kostten en de ijsjes 5 of 10 cent.
Vanaf 1947 kwamen de gemotoriseerde drie- en vierwielers op de markt en de zogeheten ‘bromcarriers’.
Deze werden in de jaren ’60 opgevolgd door de electrocarriers. Zo hier en daar duiken deze prachtige nostalgische ijscokarren nog wel eens op, zoals in Den Haag waar ijscoman Moes nog lang daarna zijn ijsjes aan de man/ vrouw bracht.
Gazelle is in haar bestaan uitgegroeid van een kleine tweemanszaak tot een grote internationale onderneming. Van drie verkochte fietsen in het jaar 1892 levert het bedrijf tegenwoordig een productie af van meer dan 350.000 fietsen per jaar.
Helaas: ijscokarren zien we niet meer van de band rollen.